Przyjaciel
Słowa: D. Kabus; Muzyka: T. Klimke
Gdy we mnie wzbiera złość,
Wszystkiego mam już dość.
I mam ochotę kląć,
Mówi mi: “Stop! Opanuj się! Opanuj się!”
Gdy wódka wciąga mnie
I wiem, że mam już dość.
A w głowie kręci się,
Mówi mi: “Stop! Opanuj się! Opanuj się!”
Moje sumienie jest mi przyjacielem.
Wie czego chce, a czego nie.
Moje sumienie jest mi przyjacielem.
I w dzień, i w noc ochrania mnie.
Gdy skłamać kusi mnie.
Oszukać kogoś chcę.
Dać komuś pięścią w łeb,
Mówi mi: “Stop! Opanuj się! Opanuj się!”
Gdy w życiu jest mi źle,
Problemy mnożą się.
I z sobą skończyć chcę,
Mówi mi: “Stop! Opanuj się! Opanuj się!”
Moje sumienie jest mi przyjacielem.
Wie czego chce, a czego nie.
Moje sumienie jest mi przyjacielem.
I w dzień, i w noc ochrania mnie.
Ja mówię: “Tak!” A ono: “Nie!”
Ja mówię: “Tak!” A ono: “Nie!”
Ja mówię: “Tak!” A ono: “Nie!”
Ja mówię: “Tak!” A ono: “Nie!”
Nigdy nie opuszczaj mnie!