Czy nic się nie zmieni?
Słowa: D. Kabus; Muzyka: T. Klimke
Jest w nas gniew, co w pięści się zamyka.
Jest w nas rozpacz, co miażdży serce.
Jest w nas lęk usypany z kamieni.
Jest w nas pewność, że nic się nie zmieni...
Gdy leżę i czekam na sen,
Myślę o tym, ile złego dzieje się.
Widzę, że przyszłość odpaliła lont,
A nadzieja na lepsze jutro
Odpłynęła poza horyzont.
Jest w nas gniew, co w pięści się zamyka.
Jest w nas rozpacz, co miażdży serce.
Jest w nas lęk usypany z kamieni.
Jest w nas pewność, że nic się nie zmieni...
Gdy chodzę, jak bezpański pies,
Myślę o tym, co z ludźmi stało się.
Gonią za wiatrem, biegną na oślep.
Człowieczeństwo sponiewierane
Z ludzkich uczuć wciąż ograbiane.
Jest w nas gniew, co w pięści się zamyka.
Jest w nas rozpacz, co miażdży serce.
Jest w nas lęk usypany z kamieni.
Jest w nas pewność, że nic się nie zmieni...
Gdy jadę obojętnie gdzie,
Myślę o tym, co jeszcze zdarzy się.
Ile Ziemię zaleje cierpienia?
Jaka podłość wyjdzie z podziemia?
Kiedy nasz Bóg powie: Już dość!
Jest w nas gniew, co w pięści się zamyka.
Jest w nas rozpacz, co miażdży serce.
Jest w nas lęk usypany z kamieni.
Jest w nas pewność, że wszystko się zmieni!
Jest w nas gniew, co w pięści się zamyka.
Jest w nas rozpacz, co miażdży serce.
Jest w nas lęk usypany z kamieni.
Jest w nas pewność, że wszystko się zmieni!